پراکندگی

چرا از آخر شروع کردی اسم هویت آدمه درسته باهات دنیا نمی آد ولی همون اولین کسایی که می بیننت اسمو سنجاق می کنن به تو و اون دنبالته تا آخرش تازه آخرشم روی یک سنگ بزرگ می کوبنش روت تا زیر بارش نتونی جم بخوری از این اسمای مستعار بدم می آد ر. س. ا. ش جام. خ شور باید بگردی دنبال یه چیز خوب که ارزش کاراتو بالا ببره کلاس ام داشته باشه. غیر از کارات باشه بهتره.خلاصه برای همین نوشته هاست که دنبال اسم می گردی والا ربابه چشه هنری نیست که نیست تازه خوبم دقت کنی هنری ام هست اسم یه ساز تو مناسبتا می چسبونشون به ائمه و تو باکلاساش یه ساز اصیل ایرانی. فامیلی مثل خیلی های دیگه یک اسم که «ی» گرفته و نسل به نسل اومده و حالا چی شده که تو می خوایی عوضش کنی خدا می دونه خوب بود اگه اسمت یکی از اینا بود مانولیا، پفک، آزمینا، اوزالیا.....
***
این من نیستم این پدرمه. به جای من حرف زده و همه رو نوشته
***
ای ایران ای مرز پر گهر ای خاکت سر چشمه ی هنر
دور از تو اندیشه ی بدان پاینده مانی و جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خاره ایی من آهنم جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون شد پیشه ام دور از تو نیست اندیشه ام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایران ما
سنگ کوهت در و گوهر است خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کی برون کنم بر گوبی مهر تو چون کنم
تا گردش زمان و دور آسمان به پاست نور ایزدی همیشه رهنمای ماست
مهر تو چون شد پیشه ام دور از تو نیست اندیشه ام
از آب و باد و خاک و مهر تو سرشته شد گل ام
مهر اگر برون رود گلی شود دلم
مهر تو چون شد پیشه ام دور از تو نیست اندیشه ام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایران ما
بنان می خواند و تو همه را تکرار می کنی کتاب اش را از بهمن خریده ام انگار خط می بری می دانم تو هم مانند من به این شعر افتخار خواهی کرد