هر جای دفتر که خط خطی شده کار کورشه تازه گی ها یادگرفته با قیچی کار کنه، خودش با خودش بیشتر بازی می کنه و وقتی هم که رفتیم مهد کودک ستارگان نمی خواست برگردیم فعلن تا وقتی خونه ام و حداقل تا آخر سال بهتره که بمونه پیش خودم بعد مهدکودک، منتظر کامپیوترم برای نوشتن مطلب مربوط به بوف کور هول برم داشته دارم زن فرودگاه فراکفورت رو می خونم از کورش می پرسم بگو تا بنویسم؟ می گه : چی می نویسی؟ خودش جواب می ده«دانی» می نویسی مخمل هم می گوید:
یکی بود یکی نبود یک دف ایی بود دف بابا بود هر چی دف برمی داشت می زد قصه ما به سر رسید دف به خونه اش نرسید این قصه کورشه اولین قصه اش؟!
امروز 16/9/86 تولد کیاست بازهم زنگ زده بود. تمام این مدت زنگ نمی زد حالا که محتاج شده سه بار زنگ زده هنوز هم کلاس خواهرهاشو می آد خیلی دختر هایی خوبی هستند همه را دوست دارم شیطنتی دارد این سمانه و وقاری این سمیه که آدم را جذب می کند و خواهر بزرگترش که همکارمان بود خیلی مهربان و ساکت است
زنگ زدم زهرا نبود خواب دیدم کلی مرد توی حیاط کوچکی جایی مثل خانه پدربزرگش اذیتش می کنند یادم نیست مجردم بودیم یا نه !
یاقوت می گوید طبقه داریوش با تو متفاوت است او بالاتر است و تو شادی ات را از دست داده ایی. خودت نیستی ولی من زیر بار نمی روم از آن روحیه بگو بخند دور شده ام ولی مگر نه اینکه من مادر شده ام و همسر پس لذتهایم نوع دیگری است شادی هایم نوع دیگری است شبانه های لبریز از راز و نیاز و از همه مهمتر کورش که دارم بزرگ می شوم کنار او و کودکی را مجدد تجربه می کنم شعر یاد می گیرم.
می رویم مهستان و می گذاریمش خانه بازی و خودمان دور می شویم تا بدون ما عادت کند کمی بازی کند و خوش باشد همه صدای کورش بود که می آمد انگار فقط مرا صدا می زد و چه حسی از این لذت بخش تر یه جور نیاز که او به تو دارد و تو به او.
داریوش می گوید چند تا شعر بلدی و جوابش خیلی است و من لیست می کنم این خیلی را
ای ایران- نسیم وصل- مرا ببوس- الهه ناز- مرغ سحر- ای لولیان- شیدایی- نگارم در زد- مام غولی- گنجشکک اشی مشی- حسین قلی- جزیره- گلی تپلی- شب مهتاب- خانه دوست کجاست؟- گلستانه- نه به خاطر آفتاب- باز باران- می زند باران به شیشه- صنما- آب را گل نکنیم- شاهنامه- پسر پاکیزه- موش کوچک- ساقی سرمستان- مرا می بینی- پریا- دختران ننه دریا- یالا دستا بالا- میام دورت بگردم- بارون میآد جرجر- گلی شده معلم- گلی دکتر شده- گل پامچال- سلطان قلبم- سگ خونه- گربه- اسب...
امروز 16/9/86 تولد کیاست بازهم زنگ زده بود. تمام این مدت زنگ نمی زد حالا که محتاج شده سه بار زنگ زده هنوز هم کلاس خواهرهاشو می آد خیلی دختر هایی خوبی هستند همه را دوست دارم شیطنتی دارد این سمانه و وقاری این سمیه که آدم را جذب می کند و خواهر بزرگترش که همکارمان بود خیلی مهربان و ساکت است
زنگ زدم زهرا نبود خواب دیدم کلی مرد توی حیاط کوچکی جایی مثل خانه پدربزرگش اذیتش می کنند یادم نیست مجردم بودیم یا نه !
یاقوت می گوید طبقه داریوش با تو متفاوت است او بالاتر است و تو شادی ات را از دست داده ایی. خودت نیستی ولی من زیر بار نمی روم از آن روحیه بگو بخند دور شده ام ولی مگر نه اینکه من مادر شده ام و همسر پس لذتهایم نوع دیگری است شادی هایم نوع دیگری است شبانه های لبریز از راز و نیاز و از همه مهمتر کورش که دارم بزرگ می شوم کنار او و کودکی را مجدد تجربه می کنم شعر یاد می گیرم.
می رویم مهستان و می گذاریمش خانه بازی و خودمان دور می شویم تا بدون ما عادت کند کمی بازی کند و خوش باشد همه صدای کورش بود که می آمد انگار فقط مرا صدا می زد و چه حسی از این لذت بخش تر یه جور نیاز که او به تو دارد و تو به او.
داریوش می گوید چند تا شعر بلدی و جوابش خیلی است و من لیست می کنم این خیلی را
ای ایران- نسیم وصل- مرا ببوس- الهه ناز- مرغ سحر- ای لولیان- شیدایی- نگارم در زد- مام غولی- گنجشکک اشی مشی- حسین قلی- جزیره- گلی تپلی- شب مهتاب- خانه دوست کجاست؟- گلستانه- نه به خاطر آفتاب- باز باران- می زند باران به شیشه- صنما- آب را گل نکنیم- شاهنامه- پسر پاکیزه- موش کوچک- ساقی سرمستان- مرا می بینی- پریا- دختران ننه دریا- یالا دستا بالا- میام دورت بگردم- بارون میآد جرجر- گلی شده معلم- گلی دکتر شده- گل پامچال- سلطان قلبم- سگ خونه- گربه- اسب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر